De Universiteit van Tokio hervormt ICT om onderzoek en onderwijs van wereldklasse te ondersteunen

De Universiteit van Tokio, opgericht in 1877, is de oudste nationale universiteit van Japan en een van de grootste van het land. Ongeveer 29.000 studenten studeren en doen onderzoek in tien academische afdelingen en vijftien Graduate Schools verspreid over drie campussen in Hongo en Komaba in Tokio en Kashiwa in Chiba.

De Japanse regering richtte het 'universiteitsfonds', ter waarde van tien miljard yen, op om 's werelds beste onderzoeksuniversiteiten te helpen creëren. In reactie hierop kondigde de Universiteit van Tokio het programma 'UTokyo Compass' aan, waarin hervormingen werden beschreven die de universiteit zou moeten doorvoeren, waaronder verbeteringen aan draadloze netwerken, om te helpen bij het leveren van toonaangevend universitair onderwijs.

"We voegen niet simpelweg nieuwe technologie en nieuwe apparatuur toe, maar denken opnieuw na over onze ICT-strategie vanuit een operationeel perspectief", zegt Junji Tamatsukuri, Associate Professor (Information Systems) en Deputy Director of the Division for Information and Communication Systems. "We hervormen onze IT-infrastructuur om diversiteit en gesprekken te bevorderen, en om onderzoek en communicatie te ondersteunen die overal op de campus kunnen plaatsvinden."

Deze doelen leidden tot de focus op een draadloze netwerkomgeving in de hele universiteit.

De Universiteit van Tokio had in het verleden draadloze netwerken op elke campus, maar die werden beheerd op basis van afdelingen. Als gevolg daarvan konden studenten van de ene afdeling soms geen verbinding maken met de wifi op een andere locatie als ze zich verplaatsten naar het gebouw van een andere afdeling. De afgelopen jaren werden roamingdiensten geleverd om interconnectie mogelijk te maken, maar dat was geen complete oplossing en elke afdeling had andere operationele en beveiligingsmaatregelen.

Als onderdeel van UTokyo Compass richtte de universiteit de UTokyo Wi-Fi Task Force op, een organisatieoverschrijdende groep die zich bezighoudt met de ontwikkeling van een draadloos netwerk voor de volledige universiteit.

Prof. Tamatsukuri en zijn team legden de nadruk op het bevorderen van activiteiten waarbij elke afdeling onafhankelijk bleef. Er waren ongeveer honderd mensen betrokken bij activiteiten op de hele universiteit en er konden meerdere interne organisaties zijn met verschillende operationele systemen, zelfs binnen dezelfde afdeling. Het was nodig om het netwerk te beheren met beheerrechten op hiërarchische basis en tegelijkertijd de algemene netwerkstructuur te behouden, omdat de geautoriseerde taken en vaardigheden van IT-beheerders per afdeling verschilden.

Vooral de stabiliteit van de prestaties was belangrijk, ongeacht welk apparaat mensen gebruikten, de locatie en wat de huidige verkeersbelasting was.

Een andere vereiste was dat de draadloze toegangspunten efficiënt en veilig konden worden gebruikt met laag stroomverbruik. In het geval van een systeemstoring beschikte het netwerk over de intelligentie en geautomatiseerde mogelijkheden die nodig waren om de oorzaak van het probleem snel te identificeren en op te lossen, zodat ICT-bronnen zo goed als 100% van de tijd toegankelijk bleven.

De Universiteit van Tokio is van plan om tegen het einde van 2023 ongeveer 7600 draadloze Juniper-toegangspunten te installeren voor al haar campussen. In april 2023 zette de universiteit een draadloos netwerk op dat de helft van alle campussen dekte en ongeveer 18.000 gelijktijdig verbonden apparaten ondersteunde tijdens piekuren.

"Juniper Mist is een cloudgebaseerde controller die op basis van afdelingen kan worden beheerd en gevisualiseerd", zegt Ryo Nakamura, PhD, Associate Professor of Information Science and Technology aan het Information Technology Center, Network Research Division van de Universiteit van Tokio. "De interface is gemakkelijk te gebruiken voor het personeel dat verantwoordelijk is voor elke afdeling. We hadden het gevoel dat we zo ons ideale systeem van 'beheer door iedereen' konden bereiken."

Prof. Nakamura voegt hieraan toe: "De visualisatiefunctie is ook uitstekend en we kunnen probleemloos van gezichtspunt veranderen door query's in te dienen. Dit maakt flexibel operationeel beheer mogelijk, zoals het bekijken per tijd van het jaar of evenement, of het observeren van problemen in elk gebouw."

Prof. Nakamura is ook lovend over de Juniper Mist-API, die wordt gebruikt om koppelingen te maken met andere applicaties voor verschillende doeleinden, zoals het in grafieken weergeven van beheergegevens en het indienen van configuraties. "We waarderen de Juniper Mist-API enorm en zouden er graag meer gebruik van maken. Ik denk dat hoe meer voorbeelden van code en bibliotheken beschikbaar zijn voor deze doeleinden, hoe meer het een tool voor DX, of digitale ervaring, wordt voor netwerkactiviteiten", zegt hij/zij.

Prof. Tamatsukuri wil de Juniper Mist-cloudarchitectuur uitbreiden om het hele netwerk te beheren en verwacht dat het in de toekomst de kern van de ICT-infrastructuur van de Universiteit van Tokio zal vormen.

"Dankzij de toegewijde ondersteuning van Juniper en zijn partners konden we snel een draadloze omgeving en plek ontwikkelen waar UTokyo Compass werkelijkheid kon worden", zegt Prof. Tamatsukuri. "We willen ook niet alleen het draadloze netwerk gelijktrekken, maar ook het bekabelde netwerk."